Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

ΛΑΒΕΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΑΣΠΑΣΜΟΝ.




«ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤE ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΑΣΠΑΣΜΟΝ»...
«Πλεονάζοντες άνθρωποι» ξαφνικά, γινόμαστε σιγά-σιγά όλοι μας, ενώ το
φάντασμα του θανάτου κραδαίνει απειλητικά το δρεπάνι.




Είναι η πιό σπαραξικάρδια στιγμή του τελετουργικού της ορθόδοξης κηδείας, όπου οι
συγγενείς και φίλοι δίνουν τον «τελευταίο» - στην κυριολεξία – «ασπασμό» προς τον
προσφιλή τους νεκρό, λίγο πριν τον οριστικό του ενταφιασμό...
Μα γιατί άραγε, θυμηθήκαμε τούτες τις ώρες, αυτή την τόσο τραγική για τον άνθρωπο
στιγμή, όλ` εμείς οι «Πλεονάζοντες άνθρωποι» αυτού του τόπου;;
Ποιον ή ποιους, λοιπόν, θ` ασπαστούμε για τελευταία φορά; 
Ποιον ή ποιους κηδεύουμε τώρα, άραγε; 
Να κλάψουμε ή να χαρούμε, πρέπει;
Ένα είναι το σίγουρο: Η νοελληνική Ιστορία περιγράφει στις μέρες μας μια «κηδεία» κι έχει
την ίδια στιγμή έναν «νεκρό»... Είν` η κηδεία, είν` οι τελευταίες στιγμές του πολιτικού
πολιτισμού της πάλαι ποτέ Μεταπολίτευσης, που είν` ο «προσφιλής μας νεκρός»... 2
Είν` η «κηδεία» του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας, που `χει πεθάνει
και σύντομα πρόκειται να ταφεί, ας μην το παραδέχεται ακόμη...
Όλα τα σημεία δείχνουν αυτό το γεγονός, αδιάψευστος όμως μάρτυρας είν` η αισθηση που
`χουν  οι πολίτες αυτού του τόπου: Τα πολιτικά κόμματα, έχοντας «παίξει και τα τελευταία
τους χαρτιά», με θεαματική αποτυχία, δεν μπορούν να πείσουν, ούτε αυτούς που κατά
καιρούς «στήριξαν» και που τότε είχαν ενταχθεί στους κραταιούς κομματικούς τους
στρατούς...
Το πιο σημαντικό είναι πως έπαψαν να εμπνέουν όλες τις ηλικίες, νέους, μεσόκοπους και
απόμαχους της ζωής, άντρες, γυναίκες, ακόμη και τα παιδιά, στο άμεσο δε μέλλον και τα
βρέφη ακόμη!!!
Να η περίφημη Τριμερής Συγκυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης (αυτά τα πολλά ΣΥΝ, τελικά
έχουν βαρυστομαχιάσει πάρα πολλούς...):
Η Νέα Δημοκρατία, ξεδοντιασμένη κι άβουλη, συρρικνώνεται μέρα τη μέρα, δίχως
ιδεολογία, δίχως σκοπό κι όραμα και δίχως οπαδούς...
Το ΠΑΣΟΚ, έκλεισε τον «βιολογικό» του κύκλο και παραμένει έρμαιο μικρών ηγητόρων, που
δεν τους ακολουθεί πια, ούτ` η μάννα τους η ίδια...
Όσο για τη ΔΗΜΑΡ, τι να πει κανείς; Εδώ ταιριάζει απόλυτα η παροιμία: «Από την Πόλη
έρχομαι και στην κορφή ...κανέλλα»...
Κι οι «πλεονάζοντες» πολίτες, «μοιραίοι κι άβουλοι», περιφέρουν την προσωποιημένη τους
κατάθλιψη εδώ κι εκεί κι όλοι περιμένουν τα νέα απ` τα «ιατρικά δελτία των ειδήσεων»
κάθε βράδυ στα τηλεπαράθυρα (ω, mega μου), άντε να τσουλήσει ο ασθενής ακόμη μια
μέρα στην «εντατική» του Γιωργάκη (και σήμερα του Αντωνάκη), ίσως αύριο του κάνουνε
«ενδοκαρδιακή έγχυση αδρεναλίνης» δια του Μνημονίου Γ΄ κι ανανήψει κι άντε την
επαύριο..., που τελικά δε λέει να ξημερώσει (συχνά τη νύχτα «βαραίνουν» και τελειώνουν
οι άνθρωποι) στον τόπο τούτο... 
Ο «διασωληνωμένος ασθενής», το πολιτικό τους παρόν, έχει τον «επιθανάτιο ρόγχο» του κι
εμείς, σαν τους περίλυπους «πλεονάζοντες» συγγενείς, αναμένουμε στον προθάλαμο της
εντατικής το νοσοκόμο να μας ανακοινώσει το Μοιραίο Συμβάν...
Αναμένουμε, μοιρολατρικά, δίχως καμιά αντίδραση... Κρίμα... Έτσι, ας πιστεύουν...
Φυσικα δε μνημονεύουμε τα μνημόσυνα των Μνημονίων Α΄+ Β΄+ Γ΄ (κι έχει ο Θεός...)... 
Ο Ελληνικός Λαός, ευπατρίδης και γαλαντόμος που `ναι, θα τα κάνει δωρεάν και μ` όλες τις
δέουσες κι επιβεβλημένες τιμές, θέλοντας να δείξει στους απανταχού γης κι επουρανίων
δανειστές – τοκογλύφους, ότι είν` ανώτερος των περιστάσεων... 
Για τους ίδιους λόγους επέτρεψε στους Γιωργοβαγγελαντωνάκηδες, να «τα δώσουν όλα»,
ακόμη κι αυτά που δεν τους είχαν «ζητηθεί», για να «γλυκάνουν» τους εντός κι εκτός
συνόρων μπαταχτσήδες...  3
Η «υπερχρεωμένη» πολιτική της Μεταπολίτευσης σκόρπισε δεξιά κι αριστερά, ότι
περιουσία παρήγαγε ο τόπος κι ο έρμος λαός μας, τόσο, που στο τέλος τον ονόμασαν
«τεμπέλη», «ραδιούργο», «λαμόγιο», «διαπλεκόμενο», «κλέφτη», ποιοι άλλοι, οι πρώτοι
διδάξαντες (το πολιτικό προσωπικό, δηλ.) την τακτική της «μίζας», της «πάρτης» κι
«αρπαχτής» στο δημόσιο ...κορβανά!!! Έλεος πια...
Και τώρα ας σοβαρευτούμε: κάποιες δημοσιογραφικές φήμες εκτός συνόρων, που φυσικά
και δεν πιστεύουμε,  θέλουν «την πολιτική κηδεία της Ελλάδας μας» κι αυτό γιατί απ` την
Ιστορία γνωρίζουν, πως δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν «την θρησκευτική κηδεία της», 
επειδή τό `μαθαν το μάθημά τους: «Η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει, δεν την πιάνει φοβέρα
καμιά...», παλιορεζίλια... Είδατε τι πάθατε στ` Αλβανικά βουνά και στ` οχυρά... 
Η Ελλάδα «ποτέ δεν πεθαίνει», γιατί γέννησε τον παγκόσμιο πολιτισμό, σας έβγαλε απ` τις
σπηλιές και τα κλαδιά των δέντρων, φτιάχνοντας «Παρθενώνες», σας έμαθε να μιλάτε και
ν` αθλείστε στα θέατρα και στα στάδια, σας δίδαξε τον πολιτισμό, που τώρα καμαρώνετε
για δικό σας απόχτημα, εκθέτοντας τα δικά της έργα στ` άθλια μουσεία- παζάρια σας και
«`κονομώντας» εκατομμύρια με ...«ξένα κόλυβα»... 
Τα «κλεμμένα μάρμαρα» ουρλιάζουν για την απάτη σας αυτή, δεν τ` ακούτε βρε
ρεμπεσκέδες;;
Μάταια όσα κάνετε... 
Οι φοβέρες κι οι εκβιασμοί σας «ξεφτίζουν» μέρα με τη μέρα, ήδη πέφτουν στο κενό και
προετοιμάζουν  την νεκρανάσταση του καταπιεσμένου μας λαού... 
Που τελικά, ολόρθος κι έτοιμος, θα σταθεί εμπόδιο, καθοδηγώντας κι άλλους λαούς, ώστε
όλ` η γης μαζικά ν` αντιδράσει εναντίον σας... Κι ούτε στον Άρη δεν θα γλυτώσετε...
Αυτό το ξύπνημα «του σαστισμένου» σήμερα «πλεονάζοντα» Νεοέλληνα –ραγιά (όπως τον
αποκαλούν...)  είναι που τρέμουν, είναι που θα  τρομάξει πρώτα και μετά θα εκπλήξει την
ανέμελη απληστία των τοκογλύφων –δανειστών, για να λάβουν, με την σειρά τους, -
σημειολογικά - τον δικό τους «τελευταίον ασπασμόν», όταν θα αντικρύζουνε τον
επερχόμενο παγκόσμιο πια οικονομικό μαρασμό, απ` τ` αλλεπάλληλα  λάθη της
υπερφίαλης πολιτικής τους...
Άσε, που κι η φύση (π.χ. να ο σουπερ-τυφώνας sandy…) δεν τους συντρέχει στ` απάνθρωπο
σχέδιό τους... Κρίμα τον κοσμάκη, που ταλαιπωρείται...
Θα επαληθευτεί, δηλ. γι` μια  φορά ακόμη, πως «όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού, 
πρώτος πέφτει ο ίδιος μέσα»... 
Όσο για τους ανησυχούντες πολιτικούς μας, «περί τα ταμειακά διαθέσιμα» της πατρίδας
μας, ας μάθουν επιτέλους, ότι στον τόπο μας «τα ψυχικά διαθέσιμα των Ελλήνων» είν`
ανεξάντλητα κι αρκετά για να μας σώσουν, έστω και την ύστατη στιγμή, όπως πάλι η
...Ιστορία μας διδάσκει...  4
Θυμηθείτε τον Λεωνίδα, τον Μιλτιάδη, τον Μπότσαρη, τον Ανδρούτσο, τον Δαβάκη, κι
όλους τους ήρωες αυτού του ένδοξου κι αγέρωχου λαού μας...
«Αυτό το μικρό αλωνάκι» της πατρίδας μας, δεν σώζεται μόνο με δανεικά χρήματα, αλλά με
αίμα και με λεβέντικες καρδιές των ανθρώπων, που γνωρίζουν, πως «ο θεος της Ελλάδος»
και του Κολοκοτρώνη, δεν «έβαλε τυχαία την υπογραφή του», αλλά έβαλε υπογραφή 
Λευτεριάς... για ν` αναστήσει «άπαξ και δια παντός» τη ...Ρωμιοσύνη!!!      
...................................................................................................................................                                     
ΥΓ. Αφιερωμένο στον πρωτεργάτη της λευτεριάς μας,  Γέρο του Μωριά, που  η διαχρονική
παρουσία του στηρίζει τα ΟΧΙ της Ελλάδας μας, σε κάθε απόπειρα συνθηκολόγησης,
κατοχής κι εθνικού θανάτου... 
(Κατερίνα Στυψανέλη, «Πλεονάζοντες άνθρωποι», Ygeianet.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ και τώρα απόφαση -πίεση για να μπει τέλος στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς

Εκφράζοντας την αγωνία συμπολιτών μας για τον κίνδυνο της κατοικίας τους από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς